Touristje spelen

De fotos die jullie bij het 'nieuwe huis' verhaaltje zagen; hebben de krant gehaald!!!! De Walpole-weekly Cover story met foto rapportage op pag 2! In de krant stond: Pics: special thanks Donald Dutch for the pics.
It was time to say goodbay.
Na een fantastische week bij Walpole-community. was het echt tijd om afscheid te nemen. We vertrokken naar albany, een vrij grote stad met Nederlandse history van shiprecks. Onderweg sliepen we op een clif, Cosy Corner, waar de kabbelende zee ons s ochtends wakker maakte. de omgeving van Albany was prachtig! Verlaten witte stranden met turquoise blauwe zee. De rotsen van Albany zijn precies dezelfde als Antartica; en hier hebben beide continenten aan elkaar vast gezeten. Door de ruwe zee zijn Natural Windows ontstaan. Heel groots en heel mooi. In albany hebben we Gary en Leah weer ontmoet; afscheid nemen is moeilijk!! Gary heeft in Albany veel projecten gedaan, dus ook in Albany kregen we een speed-tour. Daarna uiteten,waarbij we nog steeds moeten wennen aan de Austr porties. Een voorgerecht is een hoofd bij ons en een hoofd kan je dus zelf wel voorstellen!

Omdat we zo goed kunnen plannen, zijn we de volgende dag 50 km terug gereden om een filmfestival mee te pakken in Denmark. 16 mini films op een groot doek in de openlucht op een grasv eld van een wijngaard. zelf je stoeltje, dekje, slaapzak en picnic mee, wijntje kopen; genieten maar! Na de film hadden we te veel gedronken dus mochten we in de wijngaard van de boer slapen.

Op weg naar Esperance, werd onze wagen voor het eerst echt getest: wel 500 km in 1 dag. (peanuts voor Australiers; hard werken voor ons en de campervan)..... helaas, onze van kreeg een kuchje ;-( waardoor we 3 dgn in Esperance moesten blijven. Het is een ministadje, waar we elk hoekje nu dus kennen! Om de tijd te doden naar de film geweest. Dikke aanrader: the curious life of Benjamin Button. nadat de autodokter de auto beter had verklaard konden we door naar de witste stranden! Die liggen in Cape Le Grand National Park, 2 dgn hebben we niets gedaan; gerelaxed in de natuur en met zonnebril op want tja; het waren heeeeel witte stranden! Biertje Boekje BBQ, kortom heeeeerlijk.

Dit was het oostelijkste punt waar we naar toe wilden -en konden, daarna begint de outback- dus besloten we in 2 dgn naar de noorden van Perth te rijden. Onderweg lag nog 1 toeristen-attractie; Wave Rock. een rots in de vorm van de ultimate wave. Bleek een beetje een tourist trap te zijn. We stonden bij de rots en vroegen ons af waar de rest was! hahaha! Een australier legede uit dat dit het was: Een rots en heeeeeeel veeeeeel vliegen.

Verder door niemandland naar de Pinnacles. De wegen in australie zijn geweldig; je komt bijna niemand tegen met prachtige uitgestrekte landschappen die steeds veranderen. Graanvelden, rotspartijen met rode woestijn, kleine dorpjes, mijnindustrie, rivieren, zoutmeren. Het is of je door een National Geographic documentaire rijdt. Na een dagje rijden was het tijd voor de Pinnacle dessert. Vooral mooi bij zonsopgang en ondergang. Voor ons werd het een vroegertje, 7 uur 's ochtends in de woestijn met die rare uitsteeksels omje heen. Toch wel heel bijzonder om te zien. En natuurlijk hebben we ons als echte koreanen gedragen. Denk dat we 300 foto's hebben gemaakt.

De zelfde dag stond Geraldton op het programma. Bekend om de prachtige stranden en vooral de Houtman Albrohos eilanden. Een groep van koraaleilanden die mooier zijn dan de Great Barier Reef. Dat wilde we natuurlijk wel even zien. En hoe kan je dat beter zien dan met je eigen prive vliegtuigje..... De volgende dag stonden we op een minivliegveld met onze piloot die ons over alle eilanden vloog. We stegen op, en meteen viel je mond open van alles wat je zag; eerst de stad, daarna de zee en na 15 min vliegen de eilanden. We vlogen laag, dus we zagen schollen vissen, reefsharks, dolfijnen, koralen, stingrays, zeearends, seals en gezonken VOC schepen. Alles mooi, met name de kleuren, zooo helder. Daarna landen, om een paar uur te snorkelen om de koralen en alle vissen van dichtbij te zien.

Vandaag zijn we in Kalbarri voor een National Park, waar we -net gehoord- niet in mogen met onze campervan; de weg is te slecht....dan moet ie weer naar de dokter (of nog erger moet de dokter naar hem in the middle of nowhere). Het is hier 'lekker' warm, zo'n 38 graden in de schaduw. tel daar de zon bij op en dan is het best pittig.... We zijn hier op ons allerknapst, met hoed met daaroverheen een netje. Dit is tegen de vliegen die ons heel gezellig vinden en da's niet wederzijds!!

Op de fotos zie je:
Marlieke met een hamburgertje, pootje baden in een baaitje in Albany, Natural Window bij de Antartica-rotsen, Donald op 1 vd rotsen, zo groot zijn ze dus. sunset in Denmark, Filmfestival. Happy Rainy Brekky in campervan, doon met zijn neus in de wind, Sammy the sealion, kangaroos bij Lucky Bay, Donald praat met deze wilde kangaroo, Marlieke met het witste zand, Donald surft the Wave rock, sunset op rode rotsen, Love Couple bij sunset, The Pinnacles, met roze vogels.
Ons vliegtuigje!, uitzichten vaste land, de eilanden, koralen. en tot slot; de vliegennetjes!!!
Filmpje is Marlieke bij Esperance met heeel veel wind!